Paweł Tański – ur. 22 lipca 1974 roku w Toruniu. Adiunkt w Zakładzie Antropologii Literatury i Edukacji Polonistycznej Instytutu Literatury Polskiej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Autor książek: W cieniu poematu. Emigracyjna poezja Mariana Czuchnowskiego (2003), Tradycja i talent. Szkice o poezji emigracyjnej (2006), Sandały Hermesa. Szkice o poezji (2008),Ja, motyl i inne szkice krytyczne (2010). Redaktor i współautor tomów: Marian Czuchnowski – kronikarz emigracyjnej codzienności (2002), Problematyka tekstu głosowo interpretowanego (I) (2004), Problematyka tekstu głosowo interpretowanego (II) (2006), Problematyka tekstu głosowo interpretowanego (III) (2010), Zajmuje się głównie problematyką kultury XX wiekui współczesnej (tj. po roku 2000). Artykuły, rozprawy, szkice i recenzje publikował w wieluRead More →

prywatne życie aniołów w długim zdaniu moszczę papucie w kroku spokojniejszyspostrzegam klucze do pokoju aniołówbardziej gotowy do snu w oniryczne katastrofy bydlęce roginiechby strach ostateczny popatrzył na swoją dłońfilmowe ujęcie z oczu King Konga a kruszyna sączy wystraszonąbieliznęniepostrzeżenie wycierając małym palcem zabrudzone szminkąkąciki ustżeby ten dreszcz na który we dnie nie ma czasu byłopatrunkiem kleił dziarskie piekielne poparzeniamasochistyczne złudzenie że świat tonie w cierpieniumasz nowe wiadomości odczytać odczytać i znowusześćdziesiąt dziewięć wskazówek na lepsze życiealbo znacznie więcej powodów międzyludzkichnajdoskonalsza pierwsza liczba przestaje być stałą parafraząku uciesze społecznej informacji tam docieradoskonały kształt jajka w konflikcie z kulą pękapodczas pilnej obserwacji Andrzeja siedzącego na progutrzyschodka w GłuszycytenRead More →

Autor i Wydawnictwo MaMiKo dziękują Urzędowi Miasta Bydgoszczy za pomoc w wydaniu książki. NOTKA AUTORA Dziękuję tobie stwórco, że mi kazałeśbyć człowiekiem bardzo się tego obawiałem,broniłem przed tym i płakałem ,gdy się tutajrodziłem , buntowałem przed pomysłembytu , bo po co cierpieć , ale to zesłanie dożyjących dało mi nowe doświadczeniemimo , że nie chciałem tego bytu.( z nie opublikowanej powieści autora„Brzytwą przez ciało „) Urodził się na ulicy braci śniadeckich Numer 47W mieście nad brdąDo gazet trafił już w 1957 roku Gdy ściągnął na siebie wrzątekA matka w pośpiechu nieZauważyła niczegoPotem przeszedł jeszcze tysiące ulicW całej europie i za niąAby wrócić niedalekoPunktu wyjściaZawsze jesteśmyRead More →

Sławomir Matusz (ur. 1963 w Sosnowcu) – poeta, eseista, krytyk literacki. Stypendysta Zarządu Województwa Śląskiego w 2008 roku. Jest autorem tomików wierszy Nie podaję nikomu ręki (1985), Mistyka zimą (1990), Szare mydło (1993), Podtrzymanie, podniesienie (1994), Wakacje (1995), Przewrotka aniołów (1999), Elegia transgeniczna/ Transgenische Elegie (2000), Mięśnie twarzy. Wybór wierszy z lat 1983-2001 (2002), Serdeczna mammografia (2003), Cycek Boży (2007), 5.31. Ojciec Konrad (2008) oraz zbiór Narkoeseje (2004), Pieśni odejścia i powrotu. (2010).Przygotowuje do druku tom Licznik Geigera. 20 najważniejszych współczesnych wierszy polskich w interpretacjach – publikowany we fragmentach w „Migotaniach, przejaśnieniach” i „Akcencie” oraz tomik wierszy Piosenka o okienkach. Wiersze, artykuły i szkice publikowałRead More →

Dr Jacek Mączka (1965), poeta, literaturoznawca. Autor tomików poezji (najnowsze – Pomyśleć prześwit, Wydawnictwo “Miniatura”, Kraków 2009 oraz Kroisz coraz cieńsze, Wydawnictwo “Miniatura”, Kraków 2009). Napisał obszerną monografię – Powidła dla Tejrezjasza. O poezji Janusza Szubera, Księgarnia Akademicka, Kraków 2008. Publikował, między innymi, w Akcencie, Frazie, Inspiracjach Jungowskich Albo Albo, Kresach, Kwartalniku Artystycznym, Nowej Okolicy Poetów, portalu culture.pl, prowadzonym przez Instytut Adama Mickiewicza, Tyglu Kultury, Tygodniku Powszechnym, Rzeczypospolitej, Studium. Laureat Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina i Tyskiej Zimy Poetyckiej. Jego książkę Dalsze ciągi zakwalifikowano do drugiego etapu Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej SILESIUS Kilka wierszy z tomu “Bliższe okolice”. Książkę wydano 30 kwietnia 2010 roku. JużRead More →

Urodzony w 1989 roku, student Uniwersytetu Jagiellońskiego. Publikował w“Opcjach”, “Akcencie”, “Kozimrynku” i “Esensji”. Członek StowarzyszeniaLiterackiego Erynie. Redaktor działu poezji w czasopiśmie internetowym“sZAFa”. Książka Mateusza Witkowskiego została wydana w kwietniu 2010 roku. humanizm tak to się właśnie kończy:łapczywość wyciągniętych dłonikontra nieuchronność sufitu firmamentu nieuchronność wiemy już dobrzechoć na razienie mówimy o tym głośno: wszystkie resztki z ostatniej wieczerzyzjadły już przed nami jakieś psy eliasz bar miśmekka niedożywionych studentówcały tonie w plastikowych kwiatach jest już grubo po siódmejrobi się coraz szczuplej przed ósmą pijany siedzi przy stolei równie pijaną fraząmówi:„to ja jestem prorokiem tego świata” a najgorsze jest toże może mieć rację telefon telefon dzwonitelefon a nieRead More →

Zofia Bałdyga, 1987, Warszawa. Autorka tomiku „Passe-partout” (2006). Uczestniczka poetycko-muzycznego projektu Elektroliryka. Studiuje bohemistykę. Jej wiersze przełożone zostały na czeski, szwedzki i ukraiński. Prowadzi stronę autorską w serwisie www.literackie.pl. Mieszka w Warszawie. W maju 2010 roku Wydawnictwo MaMiKo wydało “Współgłoski”. Kilka wierszy z wydanego tomu. (lekcja)Ile funkcji ma język? Przeżywamy palcami, odrastając.Dwadzieścia lat temu nie zajmowałam się niczym konkretnym.Teraz nie chcą wybaczać, bohaterowie nie kleją się na ślinę.Szczegóły opadły, resztki zostały w kącikach. Chcę mieścić się w garści, grać w niebieski teatro którym gatunki i rodzaje pisały obraz na idealne podobieństwo.One też tylko powtarzały: że jest. (zaświeć)M. A ty, chciałbyś być metaforą? Jeśli jestem zadzwonięRead More →

BIO Grzegorz Kwiatkowski. Rocznik 1984. Mieszka w Gdańsku. Poeta, muzyk. Wydał tom wierszy “Przeprawa” (2008) oraz “Eine Kleine Todesmusik” (2009). W przeszłości muzyk na ulicach Liverpoolu. Obecnie członek zespołu Trupa Trupa. Zgłoszony do Paszportów Polityki (2009). Laureat Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Twórców (2009). Stypendysta Fundacji Grazella (2009). Stypendysta Miasta Gdańska (2010). Laureat ogólnopolskich nagród poetyckich (m.in. Władysława Broniewskiego, Witolda Gombrowicza, Złoty Środek Poezji). Dwukrotnie nominowany przez Gazetę Wyborczą do nagrody Sztorm Roku (2008, 2009). Nominowany do nagrody Splendor Gedanensis (2009). Publikował m.in. w Tygodniku Powszechnym, Gazecie Wyborczej, Dzienniku, Lampie, Dwutygodniku, Toposie i Odrze. sprawcyzabili im dzieckoale mieli wciąż swoje ciała zdjęli z siebie ubraniaiRead More →

Nazywam się Bartosz Suwiński (ur. 1985; mieszkam w Opolu), i jestem doktorantem na Uniwersytecie Opolskim. Przygotowuję dysertację o poezji Krystyny Miłobedzkiej. Poezję, prozę, szkice krytyczne i naukowe publikowałem min. w “Kresach”, “Frazie”, “Toposie”, “Ricie Baum”, “Wyspie”, “Pograniczach”, “Red”, i tomach pokonferencyjnych. Oczekuję na druk swoich tekstow w “Śląsku” i “Polonistyce”. Stale współpracuję ze “Stronami”. Wybrane wiersze z wydanego tomu. ŚwitOrnat wschodu zapiętyna pierwszy promień słońca. Kolejna warstwa świtu zrzuconaz ramion, ciśniętą w kąt jak pusta butelka. MorzeOdpryski nieba na załamujących sięfalach powtarzanych jak oddech. W dali bruzda za którą nie ma nic, co jest.To, co układa się w porządek znaczeń, rozprute niebo. MirażGazela śmierci ciemnejRead More →

Marzena Orczyk-WiczkowskaRocznik siedemdziesiąty. Poetka, przed debiutem książkowym. Laureatka konkursów literackich i poetyckich, m.in. ogólnopolskich konkursów: im. R. Wojaczka, St. Grochowiaka, K. Ratonia, De-konstrukcje, M. Kajki, M. Hłaski, H. Snopkiewicz. Nominowana do nagrody głównej w konkursie im. J. Bierezina w 2006 r. Nagrodzona „Przepustką Literacką” przez miesięcznik „Zwierciadło” oraz Nagrodą Prezydenta Dąbrowy Górniczej za osiągnięcia w dziedzinie kultury. Dotychczasowe publikacje: „Fraza”, „Nowe Zagłębie”, „Migotania, Przejaśnienia”, „Arkadia”, „Śląsk”, „Kursywa”, „Opozycja”, „Megalopolis”, „Neurokultura”, „Pkpzin”. Z zawodu psycholog. Mieszka i pracuje w Dąbrowie Górniczej. Pięć wierszy z zapowiadanego tomu: suchy lód tak właśnie jest na końcu: kasztan spada. parki pustoszeją. brodziszwśród żółto-brązowych liści. szelest w tobie jak w naczyniachRead More →