| Urodzony w 1989 roku, student Uniwersytetu Jagiellońskiego. Publikował w “Opcjach”, “Akcencie”, “Kozimrynku” i “Esensji”. Członek Stowarzyszenia Literackiego Erynie. Redaktor działu poezji w czasopiśmie internetowym “sZAFa”. Książka Mateusza Witkowskiego została wydana w kwietniu 2010 roku. humanizm tak to się właśnie kończy: łapczywość wyciągniętych dłoni kontra nieuchronność sufitu firmamentu nieuchronność wiemy już dobrze choć na razie nie mówimy o tym głośno: wszystkie resztki z ostatniej wieczerzy zjadły już przed nami jakieś psy eliasz bar miś mekka niedożywionych studentów cały tonie w plastikowych kwiatach jest już grubo po siódmej robi się coraz szczuplej przed ósmą pijany siedzi przy stole i równie pijaną frazą mówi: „to ja jestem prorokiem tego świata” a najgorsze jest to że może mieć rację telefon telefon dzwoni telefon a nie ty dzwoni martwy jesienin ian curtis jim morrison wszyscy moi herosi na emeryturze niczym niewierna kochanka stroją sobie ze mnie żarty samym brzmieniem głosu w tej samej chwili gdzieś ktoś robi w tobie kolejną dziurę i wyjmuje z twojego boku zwilgotniałe palce bo ty też masz dryg do żartów kochanie |
2010-05-01
