Opowiadania spod ciemnej gwiazdy – tak można byłoby w skrócie scharakteryzować naszą nową propozycję wydawniczą. Do ich przeczytania zapraszamy razem z ich autorem Damianem Jackowskim. Damian Jackowiak – W podróży bez celu zwanej życiemRead More →
Uwaga – za chwilę wkroczymy do specyficznego świata, w którym rozczarowanie i poszukiwanie ulotnych sensów mieszają się z rubasznym śmiechem. “W podróży bez celu zwanej życiem” to właśnie tego rodzaju zbiór opowiadań, w którym Houellebecqowski dystans i nihilizm są już ostatkiem sił kontrowane odpryskami czułości i ciepła. Straumatyzowane dzieciaki, rodzice, którzy nie chcą dorosnąć, staruszkowie czytający książki zmarłym, barmanki pozbawione złudzeń i smutny pisarz. Jak smakuje taki mocno zaprawiony koktajl? Przekonasz się już po pierwszych łykach, ale uważaj, bo czasem nawet literaturą można się upić. “Jeden powiedział, że dziś zdradzi swoją narzeczoną, póki jeszcze nie są po ślubie, bo to tak naprawdę nie jest zdradą.Read More →
W 2016 roku w Wydawnictwie Mamiko ukazał się bardzo sensualny zbiór opowiadań. Mowa oczywiście o “Saudade” Marty Kucharskiej. Na przekór kwietniowym ochłodzeniom przypomnijmy sobie jedno opowiadanie z tej książki, której akcja rozgrywała się w na wpół realnej, a na wpół bajkowej Lizbonie. Valencia – jeden z rozdziałów “Saudade” Marty KucharskiejRead More →
Pragnęłam, żeby ktoś mnie dotykał. Za wyjątkiem Maria, starego zboczeńca, który obłapywał mnie w autobusie za cycki i biodra, albo eks-męża, gdy trafiałam na niego na ulicy, zawsze kończyło się to szamotaniną, wydrapywaniem sobie oczu, wbijaniem w skórę paznokci, zostawianiem odcisków zębów, podduszaniem się tak, że raz ledwo uszłam z życiem, a mój eks wylądował w klinice u Żywago. Ale… nikogo innego nie było. Nawet studenci budownictwa, którym co jakiś czas na prośbę kierownika przynosiłam piwo, zaczepiali mnie rzadko i niechętnie, klepiąc w pośladek. Zresztą ich zabiegi niczym nie różniły się od tego, co robił Mario, i prawdę mówiąc, wolałam już awanturowanie się z byłymRead More →
Niektóre książki można przeczytać podczas kilkugodzinnej podróży pociągiem. Wiele z nich jednak szybko uleci z głowy wraz z przestąpieniem dworcowych schodków. Na szczęście są też takie, które dłużej pracują w wyobraźni i potrzebują przynajmniej kilku dni, aby odpowiednio wybrzmieć i ujawnić swoje ukryte znaczenia. Jak mogą się Państwo domyślić, “Tylko jedna taka noc” Karoliny Wiśniewskiej należy do tej drugiej grupy. Ta opowieść o traumie dzięki zastosowaniu pewnych fabularnych przesunięć skutecznie podgryza czułego czytelnika. Takich właśnie odbiorców zapraszamy do przeczytania tej niedługiej powieści.Read More →
Jak to jest żyć w klatce, którą zbudował dla nas drugi człowiek? Najbliższy człowiek, który jeszcze niedawno wydawał się niewinną istotą, która zmieni nasze życie na lepsze. “Tylko jedna taka noc” to z pozoru prosta historia o powoli zaciskającej się pętli strachu i wyrzutów sumienia. Jednak dzięki konsekwentnie prowadzonej historii, pogłębionej introspekcji postaci i interesującym przesunięciom narracyjnym, tę opowieść czyta się z wypiekami na policzkach i brzuchem ciężkim jak ołów. Do dzieła, czytelnicy – czas wypuścić tego słowika z klatki! Oto historia kobiety. Podejrzewam, że w całej Polsce są takich tysiące. Takich i podobnych. Łatwiejszych, trudniejszych, mniej lub bardziej szokujących. Ale opiszę tę jedną. Dlaczego?Read More →
OD AUTORA Drogi Czytelniku. Skłamałbym, pisząc, że książka, którą trzymasz w dłoniach, jest fikcją literacką. A podobieństwo do osób i wydarzeń w niej przedstawionych jest zupełnie przypadkowe. Każde słowo, każdy znak interpunkcji wypłynął z osobistych doświadczeń, na przestrzeni całego, mojego życia. Syconego potrzebą ciągłego przeżywania miłości. Skłamałbym również, pisząc, że cała historia oparta jest na faktach – bo tak nie jest. Książka, którą, mam nadzieję, Będziesz czytać z zapartym tchem, to historia budowania relacji uczuciowej między kobietą i mężczyzną. To także odważna próba podjęta przez autora wcielenia się w świat uczuć kobiety. Próba zrozumienia jej potrzeb dla pełniejszego, pełnego przeżywania miłości. Wprowadzenie do utworu opisówRead More →
Promotorzy czytelnictwa zapominają często o tym, że inne media nie są konkurencją dla książek, ale partnerami, dzięki którym można pełniej poczuć pulę życiowych doświadczeń i otworzyć się na większe spektrum poznawcze. Katechizujące wojny podjazdowe miłośników książek, którzy sakralizują papier, wąchają go niczym kadziło i obfotografują się w pieleszach, produkując odpustowe święte obrazki pod wezwaniem skarpeteczek, kawki i kota, dążą pewnie do wywyższenia swojego kościoła. Literatura pochłania jednak wszystko, wchodzi w nieoczywiste mariaże, nie boi się mezaliansów, tworzy synkretyczne totemy. Filmy odciążyły literaturę w kontekście detalicznego opisywania świata, pozwalając jej skupić się na językowej materii. Dorzuciły też myślenie o akcji w kategoriach montażowych, dowartościowały scenę jakoRead More →
Książka “Homodestructus: czyli jak być nie powinno” ukazała się w naszym wydawnictwie w lipcu tego roku. Od pierwszych dni po wydaniu literacka spowiedź Liliany Kłos wywoływała sporo emocji i skrajnych reakcji wśród czytelników. Potwierdzeniem tego dużego zainteresowania jest wywiad z autorka, który miał swoją premierę na znanym kanale Youtube “7 metrów pod ziemią”. Zapraszamy do zapoznania się z tym łapiącym za serce materiałem i oczywiście przeczytanie książki “Homodestructus: czyli jak być nie powinno“.Read More →
Czasem trudne momenty w życiu pozwalają odkryć w sobie literackie supermoce. Jak poradziła sobie z prozatorską materią Marzena Clohessy, tworząc zbiór odrobinę konkretnych, odrobinę mistycznych opowiadań? Można to łatwo sprawdzić, kosztując jedną z krótkich opowieści z książki “W zawierusze życia”.Read More →
