On:
In: Wydane

Kilka wierszy z wydanego tomu: Krystyna Łukasik5. I. 2011Upragniony wiersz Najbardziej pociąga mnie wierszjeszcze nie napisanyale już wschodzący w wyobraźniZ porozrzucanych pomysłówzawołań pojęćNajlepiej o tymczego jeszczenikt nie napisałczego jeszcze nie byłoale już się zaczęłowydarzaćGdy złoży się elementyprzeczuć i zawiedzionych nadzieiukarze się rząd słówktóre wyjawią toco pć napisanea kryją to o czymnie powinno się pamiętać Krystyna Łukasik 29. XI. 2009Rodzaje wierszySą trzy rodzaje wierszydla siebiedla Czytelnikówi dla Krytykówpierwsze to odkrywanieprawd o sobiektóre powinno sięzachować w szufladzieDrugie to prawdy o innychktórym życie spłatałoniejednego figlaTrzecie to wielosłowiez usilnym wysiłkiemby nic z niego nie wynikałoWęzły zdań nie do rozsupłaniaMeandry zawiłościudające kompetencjeMocne słowaMiast mocnych przekonańZbitki pojęćprzeczących sobie na- wzajemSłowa wyjęteRead More →

On:
In: Wydane

Kilka wierszy z “Trzeciej prawdy” Nauka pisania wiersza/dedykowana niektórym młodym poetom/ Wiersz ma być prostypodmiot, orzeczenie.Czasem dopełnieniebliższe i najbliższe.Unikaj dalszychbo zajedziesz za dalekoco równa się za blisko,a wiesz co bliskieto zamazanealbo wręcz niewidoczne.Chcesz o stole, dobrzea więc blati nogi cztery,mówisz trzy, masz racjęawarie sprzętom i ludziomzdarzają się.Tak nawet tylko dwieale wtedy ktośnp. podmiot lirycznymusi blat podtrzymać.Z drugiej stronyto jest z pierwszej.Inaczej runie.A wtedy zamieszanieprzewartościowanierozbicie na częścitego cholernego stołu?czy twego jestestwa?a może człowieczeństwaw ogóle, jako takiego?Nie wolno czytającegoczytającej,-odpowiednie podkreśl-zostawić bez odpowiedzico autor chciał i t d Jeśli nie chciał niczegow tym wierszaTo po co pisze?licentia poeticaniczego nie wyjaśni.Nie gmatwaj wierszanie gmatwaj światajeszcze ci małoa czego takaRead More →