Tadeusz Chabrowski

Tadeusz Chabrowski, poeta i prozaik, urodzony w Złotym Potoku koło Czestochowy, mieszka na stale w Nowym Jorku. Jest laureatem wielu nagród, m.in. dwukrotnie Fundacji Kościelskich (Lato w Pensylwanii, 1965) i w 1971 (antologia Słowa na pustyni), amerykańskiej nagrody World of Poerty Press (1990), Nagrody Prezydenta Miasta Czestochowy, 1993. Posiada również wyróżnienie prestiżowego Seneca Club za działalność społeczną w Brooklynie (1993), nagrode Prezydenta Brooklynu w dziedzinie literatury i poezji (1999). Za tom „Poezje wybrane” (LSW, 2010) otrzymał nagrodą literacką Włady Majewskiej, przyznawana przez Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie. W tymże roku otrzymał od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.Ostatnio opublikowalRead More →

Tadeusz Chabrowski, ur. w 1934 r. w Złotym Potoku koło Częstochowy. Studiował w Instytucie św. Pawła w Krakowie. W roku 1961 wyjechał do USA. Debiutował w 1960 r. w „Tygodniku Powszechnym”. W Londynie, nakładem „Oficyny Poetów i Malarzy” ukazały się jego Madonny (1963) i Lato w Pensylwanii (1965). Następne zbiory wierszy to m.in. Drzewo mnie obeszło (Warszawa 1973), Wiersze (Kraków 1975), Drewniany rower (Brooklyn 1988), Panny z wosku (Lublin 1992), Miasto nieba i ziemi (Częstochowa 1994), Gałąź czasu (Lublin 1996), Kościół pod słońcem (Lublin 1998). Dwukrotny laureat Nagrody Fundacji Kościelskich w Szwajcarii. Publikował w paryskiej „Kulturze”, londyńskich „Wiadomościach” i warszawskiej „Więzi”; od kilkunastu lat związanyRead More →