Rachunek prawdopodobieństwa
wiesz, że raz jest dobrze, dziesięć razy źle.
tę partię za ciebie rozgrywa kto inny.
setki razy prane płótno już się drze,
jak gardło na wietrze, sparciałe choć w żywym.
do trzech razy sztuka, a za czwartym – kiks.
z tego automatu nie wydusisz grosza.
chwytasz inną wajchę – a tam znowu nic.
limit się wyczerpał, choć jeszcze cię proszą.
jakieś marne resztki, może pośród nich
zagra krew jak kurant z lewej strony piersi,
– niewprawny kalikant zgubił wiatr i rytm,
frazy spadły, puste, pozbawione treści.
a tu głos, przypadek, jak ten raz na sto,
obudzi cię ze snu, w którym tkwisz ograny
– bolesne to żyćko, ja wiem. no to co?
innego nie dają. niech grają organy.
Smażalnie syren
w czasie, gdy więcej ludzi pisuje niż czyta,
wrzucam do płynnej strefy substancji planety
pieśń o nietrwałej więzi kształtu i tworzywa
i wcale nie w butelce – porwaną na zgłoski.
kawałki białych życzeń, fetysze miłości,
(niech Bałtyk je pochłonie – powiernik nieszczęścia).
a ludziom nic nie powiem. nie zniosę współczucia.
jak Wenus żyworodna – kontrapunkt Ateny
mam w sobie takie miejsca, gdzie wilgoć i sztormy.
aromat pomarańczy, czerwienie jak czerwce.
okręty tajemnicy – rozkosze tworzenia
wiatrowi powierzyłam, a palą się w piasku.
smażalnie świeżych syren, zwiedzionych poświatą,
(a poszły za ułudą, błyskiem sieci w oku,
wyzbyte ludzkiej piersi – stubarwne płomienie),
serwują je z oleju podane na tacy.
Jolanta Zarębska (ur. 1959 r. w Ścinawie) ukończyła filologię polską na uniwersytecie wrocławskim i Reżyserię Teatru Dzieci i Młodzieży na wrocławskiej PWST (2002 -2004). uczyła języka polskiego, teraz prowadzi Teatr Trzech Pokoleń w Złotoryjskim Ośrodku Kultury. Wiersze pisze od wielu lat, publikuje na Portalu Pisarskim i w E-tygodniku Pisarze.pl. Niektóre z nich ukazały się drukiem: w pokonkursowym almanachu XXII Ogólnopolskich Spotkań Pokoleń Kruszwica – Kobylniki 2010 „z ziemi przychylnej”, w almanac:hu tych samych Spotkań – edycji roku 2012 -,,Słowiańska woda pamięci”, w antologii Portalu Pisarskiego pt. ,,Niebieskie krzesło” oraz w „Harmonii dusz” – antologii poezji współczesnej, także w publikacji „A Duch wieje, kędy chce. Almanach poezji religijnej”, Lublin, 2014. Krótka współpraca z portalem ósme piętro zakończyła się owocnie publikacją jej wierszy w antologii „Gorąca cegła”. Wierszami opowiada o sobie, miłości i świecie, któremu wciąż nie przestaje się dziwić. w sierpniu 2012 r. krakowskie wydawnictwo Miniatura wydało jej pierwszy osobny tom stu wierszy pod tytułem „Śpiewam i milczę”. w 2016 spory wybór jej wierszy zamieściła Antologia Poetów Polskich wydawnictwa Pisarze.pl. Od kilku lat zajmuje się krytyką literacką. Recenzje najnowszych tomów poezji współczesnej ukazują się systematycznie na Portalu Pisarskim i na stronie E-Tygodnika pisarze.pl. w 2018 roku wydala w Miniaturze książkę poetycką „Na białą godzinę”.