Antonina Sebesta – Za górami, za latami

„Za górami, za latami” to poezja o przemijaniu wpisana w krajobraz górski i kulturę nim inspirowaną. Życiorys górski autorki to nie Arkadia, osobistym przeżyciom towarzyszy echo historii (repatriacja, akcja Wisła, tragedia żołnierzy wyklętych). Obszar ten był i jest szczególnie mocno zagrożony przez nadmierną komercjalizację. Próbuje się jej przeciwstawić sztuka, stąd hołd autorki złożony artystom usiłującym ocalić to, co niepowtarzalne.

Antonina Sebesta terminowała u Jerzego Harasymowicza, który już w przedmowie do jej arkusza poetyckiego wydanego przez KDK „Pałac pod Baranami” określał wiersze jako bardzo wysublimowane, oparte na przyrodzie, mówiące ludziom tylko rzeczy najważniejsze, te które trzeba powiedzieć. Prezentowane utwory są tego świadectwem.


***

Góry
twój horyzont
stelaż działań i marzeń
jest traktowany jak manekin
ubierany w lunapark
sprowadzany do piargu komercji
tło dla selfie
oprawa sesji ślubnej
nawet cisza
zakrzykiwana jest w tylu językach
próbujesz zresetować ten banał
odsłonić widok
klikasz i klikasz
przerażony że zawiesił się twój świat
z Kościelcem i Świnicą w miłosnym zbliżeniu
mówiący gwarą jodeł i wodospadów

Listopad

listopad napisano w poetyce mgieł i przymrozków
i choć stanowi prawdziwy plagiat melancholii
traktowany jest w przyrodzie
z należytą powagą

w rozpiętych mundurach odpoczywają sady
słońce wylizuje rany po owocach
tarza się plamami w trawie

wiatr obnaża przydrożne kapliczki
pozbawione zielonej intymności
bezzębnymi wargami mamroczą zdrowaśki
o śnieg niepokalany
o piękne zimowe przemienienie

Wiewióreczka

pokrwawiony pyszczek i łapka
leży ruda doskonałość energii
jej mózg – orzeszek laskowy
utracił bezpowrotnie zapisane dane
spiżarni, dziupli, drzew, szyszek
kontaktów towarzyskich
planów na przyszłość

nie potrafię wytłumaczyć dzieciom
tego braku życia


Antonina Sebesta – dr nauk humanistycznych w zakresie filozofii. Specjalizuje się w etyce stosowanej. Uprawia publicystykę i poezję. Autorka między innymi monografii „Etyka i ethos ludzi gór” oraz szkiców z etyki życia społecznego „Kłopot z wartościami”, tomików: „Wykład”, „Skasowany krajobraz”, „Wystarczą wróble”.

Laureatka ponad osiemdziesięciu konkursów literackich, należy do Związku Literatów Polskich Oddział Kraków.

Pasjonuje się górami, jest znawcą literatury inspirowanej Tatrami. Członek Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego i Stowarzyszenia Pracownia na Rzecz Wszystkich Istot. Współpracuje z miesięcznikiem „Dzikie Życie”, tytułami turystycznymi i prasą lokalną (powiat myślenicki) a zwłaszcza mięsięcznkiem społecznym „Sedno”.