Grażyna Bajer, z domu Kobiela – od 10 lat mieszka w Norwegii. Pisze od 13-tego roku życia. Tęsknota za Polską stała się inspiracją do napisania i wydania czterech tomików wierszy, w których często przewija się motyw miłości i tęsknoty za domem. “Sercem pisane w bólu wydane” – to debiut poetyki, następne tomiki to: “Nie rzucim ziemi”, “Mój dom “, a także – “Zrozumieć życie”. Wiersze autorki są w antologiach “Rozbudzeni poezją” oraz “Potyczki z Kupido”. przez zamknięte drzwi dotykiem serca otwieram horyzonty wyobraźni karmiąc zmysły iluzją krew pulsuje rozlewając lawę gorącej pożądliwości codziennie umieram przed czasem gdzie jesteś miłości moja białe noce dwunasta dawno już minęła barany wszystkie policzone z nerwów pod nosem znów zaklęłam przewracam się na drugą stronę z kranu miarowo woda kapie natrętna mucha lata wkoło zaś obok mój małżonek chrapie mówię wam nie jest mi wesoło w okno się gapię raz za razem tam ciągle jasno do cholery tęsknię za swojskim krajobrazem smutek i żal mnie ściska szczery na zegar patrzę to już piąta do kuchni idę chwiejnym krokiem obijam się po wszystkich kątach na świat spoglądam wściekłym wzrokiem małżonek wciąż coś tam szczebioce lecz bunt narasta ciągle we mnie ach na cóż są te białe noce przecież im ciemniej tym przyjemniej melancholia/tautogram mami marzenia moje mnogość myśli męczy mózgowie materialny motyw miesza marnując morze misternej mądrości „memento mori” majestatyczny mistrz maluje mnóstwo magicznych metafor masz Magdalenę – mówi mama mija marazm |
2016-05-18