Tadeusz Olszewski (1941) – poeta, krytyk literacki, dziennikarz. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Jako poeta debiutował w 1961 r. na łamach tygodnika „Nowa Kultura”. Liczne recenzje i szkice krytycznoliterackie publikował m.in. w „Życiu Literackim”, „Nowych Książkach”, „Tygodniku Kulturalnym”, „Nurcie”, „Akcencie”, „Poezji”, „Pograniczach”. Wydał zbiory wierszy: „Łagodność” (1968), „Autoportret rąk” (1971), „Prawie dom”(1981), „Nocny wariant”(1986), „Ciemna pamięć”(1990), „Galicja”(1991), „Jesień z Audenem”(1992), „Tropiki smutku” (2009). Jest także autorem powieści „Zatoka Ostów”(2008) oraz badaczem twórczości Emila Zegadłowicza i edytorem niektórych jego utworów , w tym „Poezji wybranych”(1971) i tomu erotyków „Wrzosy”(1988). Fragmenty recenzji Intertekstualne nasycenie wierszy Olszewskiego otwiera na homotekstualność świata, jest sygnałem akceptacji i tolerancji dla odmiennościRead More →