Weronika Stępkowska, autorka rzutkich Algorytmów i Olgorytmów szaleństwa, określa poezję Romana Rzucidło mianem “jazdy bez trzymanki”. Czy tak jest naprawdę i można wypaść z tych wersów przez niedomknięte okno? Sprawdźcie sami:Read More →
“Trochę inaczej” Romana Rzucidło to jazda bez trzymanki – choć, o paradoksie, zarazem: z wielką uważnością – po rozmaitych peryferiach: światopoglądowych, egzystencjalnych czy związanych z unikalną wrażliwością społeczną autora. Oryginalne, oparte na gnostycko-manichejskich wątkach przekonania życiowe autora znajdują wyraz w liryce najwyższej próby, balansującej w cudownie niejednoznaczny, labiryntowy sposób między pesymizmem “vanitas” a niezwykle ważnym przesłaniem o najwyższej wartości ludzkiej ułomności (chciałoby się powiedzieć: człowieczeństwa w ogóle). Kluczowa dla twórczości nyskiego poety postać outsidera, czerpiąc inspirację z manichejskiego wywyższenia sfery duchowej ponad materialną, sytuuję się wobec dokuczliwego “zgiełku świata” na pozycjach mocno kontestatorskich, niepozbawionych wszakże refleksyjnej empatii. Całość stanowi fascynujące świadectwo życia “trochę inaczej”, podążaniaRead More →
