Tryptyk Piotra Marcina Kraski otwiera klasyczna poezja gorzko-słodkich wspomnień. Przeszłość widziana przez pryzmat kalendarza, zmieniających się pór roku i ważnych indywidualnych doświadczeń formujących, wpisanych w wydarzenia dużej historii, takich jak: upadek komunizmu, śmierć Papieża czy atak na World Trade Center. „To kiedyś” widziane jest tutaj jako kraina mitów i małych jednostkowych przestrzeni, nad którymi krążą wielkie statki historii, które powodują lekkie wstrząsy i uruchamiają egzystencjalne wiry. Wyczuwa się w tej części chęć powrotu do niezakłóconych dziecięcych pętli, pierwszych wycieczek zagranicznych, spokoju, z jakim rysowało się runy na ostatniej stronie zeszytu. W drugim rozdziale “ROK END LOLA” autor sięga po poezję konkretną, minimalizm, coś w rodzajuRead More →

Piotr Marcin Kraska – 35 lat, nauczyciel, tłumacz, kiedyś także dziennikarz, lecz przede wszystkim miłośnik literatury i poeta. Do tej pory opublikował: Rejterada oraz trzydzieści trzy inne utwory wierszem (Sowello 2013) i Q. Nie tylko dramaty (Sowello 2014). Uwielbia podróże, dobrą kuchnię, teatr i muzykę klasyczną. Mieszka w Krakowie. W GŁOWIE POETY czają się podłe krasnale ogrodoweod urodzenia w głębokiej depresjiw głowach krasnali mieszkają kotyktórym się TEGO nie robidrapią swą sierść w której gnieżdżą się wszysą wszędzie czyli nigdziea w głowach wesz żyją amebypalące papierosy w bramach kamienic z dymu sączą się obrazy z popiołów powstają słowa DOKĄD WIEDZIE TA DROGA Dokąd wiedzie ta droga,Read More →