Opowiadania spod ciemnej gwiazdy – tak można byłoby w skrócie scharakteryzować naszą nową propozycję wydawniczą. Do ich przeczytania zapraszamy razem z ich autorem Damianem Jackowskim. Damian Jackowiak – W podróży bez celu zwanej życiemRead More →
Uwaga – za chwilę wkroczymy do specyficznego świata, w którym rozczarowanie i poszukiwanie ulotnych sensów mieszają się z rubasznym śmiechem. “W podróży bez celu zwanej życiem” to właśnie tego rodzaju zbiór opowiadań, w którym Houellebecqowski dystans i nihilizm są już ostatkiem sił kontrowane odpryskami czułości i ciepła. Straumatyzowane dzieciaki, rodzice, którzy nie chcą dorosnąć, staruszkowie czytający książki zmarłym, barmanki pozbawione złudzeń i smutny pisarz. Jak smakuje taki mocno zaprawiony koktajl? Przekonasz się już po pierwszych łykach, ale uważaj, bo czasem nawet literaturą można się upić. “Jeden powiedział, że dziś zdradzi swoją narzeczoną, póki jeszcze nie są po ślubie, bo to tak naprawdę nie jest zdradą.Read More →
Od lat z różnych podziemnych nisz dochodziły głosy o mocnych opowiadaniach tajemniczego wrocławskiego autora. Był on nagradzany na Międzynarodowym Festiwalu Opowiadania, publikował w szacownych papierowych czasopismach, ale te, przekazywane drogą pantoflową, pogłoski dotyczyły raczej czytelniczych zachwytów i transów, w które wpadali doraźni odbiorcy tekstów Jakuba Tabaczka. Komunikat tych szeptanek był prosty: w jego historiach świat realistyczny i ten wyobrażony podają sobie łapę, tworząc wspólnie kolorowy, plastyczny i egzotyczny pochód, który na długie miesiące zostaje w świadomości oszołomionego czytelnika. Zbiór „Czytajcie, co jest Wam pisane” ukazał się wreszcie na papierze, a ploty o jego mocy nie były w żadnym stopniu przesadzone. Mamy do czynienia z soczystymRead More →
W książce „Powiedz mi swoje imię” Mariola Mikołajczak opowiadała historie z bułgarskich Rodopów. W „Bałkańskim szkicowniku” jej zainteresowania rozszerzają się, fabuły krótkich historii anektują kolejne krainy i kraje. Przemierzamy starymi autobusami, busami, pociągami i zdezelowanymi autami Albanię, Macedonię, Czarnogórę, Kosowo, Serbię, Turcję i znów Bułgarię. To właśnie ten kraj oraz Turcja wydają się narratorce najbliższe, opowiada o nich najcieplej, sprawiają wrażenie krain chaotycznie uporządkowanych, wybranych, wartych szacunku i odwiedzenia; chociaż autorka od czasu do czasu wbija Bułgarii szpilki, głównie w kwestii utraty wielowiekowego charakteru oraz zbyt mocnego włączenia się kraju w kapitalistyczny taniec. W całym „Bałkańskim szkicowniku” unosi się przyjemne, wcale nieckliwe, wspominanie „bardziej prawdziwej”Read More →
Cykl życia Żył sobie kiedyś barowy smęt. Bywał w tym samym barze, siadał na oswojonym taborecie, na którym czytał był i pisał, albo udawał, że czyta i pisze. Często zamyślał się, zasępiał. Dolewali mu chloru do piwa, żeby sobie w końcu poszedł, a ten nawet nie spadł z krzesła. Ani razu. Odsyłanie go na raty na tamten świat nie miało widocznie pijackiego sensu. To takie proste – pomyślał i powiedział, bo słowa wypowiadane na głos przynosiły mu ulgę. Właściwie myślał o tym dużo wcześniej. Na przykład wtedy, gdy otworzyły przed nim swe wrota bramy edukacji początkowej. Co to za problem wziąć tornister i pójść wRead More →
Podobno polityka wydawnicza ostatnich lat doprowadziła do uwiądu formy zwanej opowiadaniem. Ale to tylko pozory. W czytelniczym podziemiu opowiadania rozchodzą się jak świeże bułeczki (koniecznie z rodzynkami), rozkwita ich czarny rynek. Jednym z najlepszych towarów, jakie tam znalazłem, były opowiadania Jakuba Tabaczka. Czytane kilka lat temu, tak samo smakują dzisiaj. Mocno, wyraziście, charakterystycznie, z niepokojącą domieszką szaleństwa, groteski, absurdu. Nie wiadomo, kiedy i jak realizm staje się w nich własnym przeciwieństwem, sztuką zaprzeczania i powątpiewania. Najwyższą sztuką. – Karol Maliszewski Jedno z opowiadań ze zbioru: KapciePannie Wiewiórce Tomek miał być tym jedynym. Wszystko zaczęło się układać tak, jak nigdy układać się nie miało w zwyczaju. Powoli,Read More →
Tak, wiemy, że masz tylko chwilę. Zdajemy sobie sprawę, że to brzmi jak tania akwizycja, ale serio nie zabierzemy Ci wiele czasu. 5 minut. Między przystankiem a przystankiem, w kolejce do lekarza albo przed snem, kiedy jeszcze coś by się przeczytało, ale żal zaczynać cały długi rozdział.Historia może się otworzyć i zamknąć w ciągu 5 minut. Na oko. Sprawdziłyśmy i właśnie tak lubimy. Bierzesz sobie jedno opowiadanie, a potem możesz iść dalej. Możesz już nie wrócić, ale my wiemy, że wrócisz. Bo przecież znów masz wolne tylko 5 minut.Te historie zostały w nas, więc wierzymy, że zostaną w Tobie.Joanna i Karolina Joanna KocikRead More →
Realistyczne, a czasem fantazyjno-groteskowe opowieści o małych światach, zapomnianych częściach rzeczywistości. Barbara Korta-Wyrzycka plastycznie i ciepło przedstawia historie i swoich bohaterów. Można zobaczyć ich jak żywych, kibicować im lub czasem potępiać. Proza niczym wciągający film dla całej rodziny. Barbara Korta-Wyrzycka – Tajniki zawodu redaktora w wydawnictwie książkowym poznawała pracując w Państwowym Wydawnictwie Naukowym. Od ponad ośmiu lat kieruje Wydawnictwem Politechniki Krakowskiej. Pełni funkcję sekretarza redakcji czasopisma artystyczno-literackiego Hybryda. Jest członkiem stowarzyszenia twórczego Polart. Należy do koła młodych krakowskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Pisanie krótkich form prozatorskich traktuje jako hobby. BEZDOMNI KOCHANKOWIE Nadopiekuńcza córka terkotała jak najęta. Nie rozumiała, że siedemdziesiątka to nie wyrok. Julian nie czułRead More →
Karolina WiaczewskaAbsolwentka Wydziału Filozofii. Pisarka, dla której słowo istnieje poprzez odniesienie do człowieka i jego losów. Śpiewaczka operowa, która kształciła swój głos w Polsce i Szwajcarii. Prowadzi zajęcia z filozofii dla studentów Seniorów na UTW. Jej teksty publikowane są na portalach literacko- filozoficznych. W 2017 roku pojawiła się jej książka “Kalecznicy”. Interesuje się historią ze szczególnym uwzględnieniem dziejów Słowian. Chętnie fotografuje otaczającą ją rzeczywistość. Biega dla przyjemności. Jej przyjacielem jest Mieszko- owczarek niemiecki. Psi los Przy szerokiej bramie kłębili się ludzie. Jak co rano zaciskali w dłoniach przepustki, umożliwiające wejście na teren zakładu. Ten zajmował pokaźny obszar, ze wszystkich stron otoczony wysokim, betonowym murem. FiedosijaRead More →
Stan (Stanisław) Florek urodził się w Wałbrzychu na Dolnym Śląsku. W młodości uczył się rysunku i malarstwa pod kierunkiem uznanej rzeźbiarki Marii Bor. Studia plastyczne ukończył w Sydney w Australii w 1995 roku. Brał udział w licznych wystawach, m.in. w uczczeniu 60 rocznicy Rewolucji kubańskiej w Parlamencie Stanu Nowej Południowej Walii, w wystawie na 100 rocznicę urodzin Hiszpańskiego poety Miguela Hernandeza, ekspozycji wspierającej Arktyczny Bank Nasion (Global Crop Diversity Trust) oraz w wystawach na rzecz stanowego serwisu Leczenia i Rehabilitacji Ofiar Tortur i Traumy. Zainteresowanie sztuką prehistoryczną i starożytnych cywilizacji zaprowadziło go na studia archeologiczne, które ukończył we Wrocławiu w 1976. Pracował w Zakładzie KonserwacjiRead More →
