Łukasz Czarnecki, poeta osobny, po dwukrotnym literackim nawiedzeniu Meksyku: 🐊 Strefa krokodyli 🐊 Cywilizacja Majów Tym razem snuje swoje delikatne utwory, stacjonując na japońskiej ziemi. Zapraszamy do przeczytania kilku wierszy z Ikigai:Read More →
Wchodząc w świat „Ikigai”, stąpasz po cienkiej granicy między pięknem a przemijaniem, między harmonią a pustką. Łukasz Czarnecki maluje poezją obrazy inspirowane japońską estetyką – pełne azalii, sakur i irysów, które w subtelny sposób przypominają o kruchości życia. To zaproszenie do refleksji nad sensem istnienia, do poszukiwania ulotnych chwil, które składają się na istotę bycia. W tych wierszach znajdziesz spokój ogrodu, melancholię deszczu i ślad wrażliwości ukrytej w codziennych szczegółach. あめ Deszcz (Ame） W stawie powrót do normalności,tymczasem deszcz stuka o taflę.Złote ryby, zmylone tym odgłosempodpływają,otwierają dzióbki i myślą, że to pokarm. A mnie się też to wydawałobo metaliczny odgłos kropel mógł przecież zmylićameby iRead More →
Po ciepło przyjętej “Strefie krokodyli” Łukasz Czarnecki wraca z kolejnym zbiorem wierszy, gęstym niczym roślinność na południowoamerykańskich rubieżach. Zapraszamy do przeczytania kilku tekstów z tego zbioru: Łukasz Czarnecki – Cywilizacja MajówRead More →
Jak połączyć wierzenia i kulturę Majów ze współczesną polską poezją? Misji pożenienia tych dwóch odległych płaszczyzn podjął się Łukasz Czarnecki, który już raz odwiedzał podobne rewiry w swojej “Strefie krokodyli“. “Cywilizacja Majów” to przede wszystkim żyzne i kolorowe wersy i potężny zastrzyk egzotycznych halucynacji. Niech więc majańscy bogowie zabiorą głos. Szikszulub Meteoryt spadł,otworzył ziemię,zdziwione stado dinozaurów nie zdążyło nawet popatrzeć sobie w oczyna pożegnanie. Dwanaście tysięcy otworów skalnych – ts’ono’ot,ale to niepoprawnie napisane, bo u Majów liczba mnogama na końcu ‘ob.Teraz woda słodka łączy się kanałami. 66 milionów lat temu,200 kilometrów w promieniu krateru,od uderzenia zmęczonego mleczną drogąmeteorytu. Jaguar bifunkcjonalny, czyli Czak Mol w UszmalRead More →
Kilka dni temu pojawił się w naszym wydawnictwie nowy, niecodzienny zbiór wierszy. Już sam jego tytuł sugeruje, że mamy do czynienia z wersami, które nie chcą leżakować po podwieczorku, ale gryźć do samego serca. Wkroczcie do -> “Strefy krokodyli”Read More →
Niektóre zbiory wierszy zapraszają do naprawdę osobnego świata. Taką alternatywną rzeczywistość serwuje Łukasz Czarnecki w swojej “Strefie krokodyli”. Jest to parny zaułek, pełen darwinowskich rozdań i tańców, które próbuje objąć językiem ludzki obserwator. Poddany takim samym biologicznym podszeptom, jakie słyszy zwierzęca czereda zanurzona w swoim ekosystemie. Te wersy łechcą nas gadzi mózg i zapraszają do błogiego oddania się temu, co nieuniknione. “Strefa…” czeka na śmiałków. Hipokampus Piszę w pierwszej osobie.Inaczej nie potrafię.Zabiłem hipokampusa. Dwudziestego czwartego listopada znalazłem go na plaży,gdy silne po-nocne fale wyrzuciły go na brzeg.Miał trzy centymetry wielkości.Zanotowałem w pamiętniku: mam przyjaciela.Następnego dnia pojechałem do sklepu kupić mu akwarium.Małe, półlitrowe.– Uważaj – usłyszałemRead More →
