Zapraszamy do przeczytania zapisu debaty, która odbyła się podczas Gdańskich Targów Książki -> Komu potrzebna jest jeszcze poezja? – rozmowa z Magdaleną Lipińską i Pawłem KobylewskimRead More →
Poniższa rozmowa to zapis debaty, która odbyła na Gdańskich Targach Książki 18 września 2022 roku. Pytania zadawał Kornel Maliszewski. Jak zaczęła się Wasza przygoda poetycka? Stało się to zupełnie naturalnie, czy była to forma walki, trudnego wydobywania czegoś z siebie? Jak to jest obudzić się, mając lat 14, 16, czy może troszkę więcej, i powiedzieć – chyba jednak będę notował rzeczywistość w formie krótkich wersów? Paweł Kobylewski: U mnie rzeczywiście wszystko zaczęło się, gdy miałem te kilkanaście lat, czternaście, piętnaście, już dobrze nie pamiętam. Wiadomo, że to dość burzliwy okres, niełatwy czas, kiedy emocje nastolatka buzują. Pierwsze próby poetyckie były więc formą buntu, choć bardziejRead More →
Podczas Gdańskich Targów Książki, które odbyły się w Europejskim Centrum Solidarności w dniach 16-18 września, doszło do debaty “Komu potrzebna jest jeszcze poezja?” z udziałem autorów Mamiko – poetki Magdaleny Lipińskiej oraz poety Pawła Kobylewskiego. Spotkanie prowadził Kornel Maliszewski. Zapraszamy do obejrzenia zdjęć z panelu i przeczytania zapisu debaty: Komu potrzebna jest jeszcze poezja? – rozmowa z Magdaleną Lipińską i Pawłem Kobylewskim Paweł Kobylewski – Karbunkuł Magdalena Lipińska – Noce i wieczoryRead More →
Zapraszamy do przeczytania wywiadu z Mateuszem Chorążyczewskim, autorem ciepło przyjętego zbioru opowiadań “Szaro, ale błękit” -> Wchodziłem do sklepu jako detektyw John McClane albo James Crockett – rozmowa z Mateuszem ChorążyczewskimRead More →
To już trochę wyświechtane pytanie, ale tak przyjemnie się je zadaje i otrzymuje na nie odpowiedź, że nie mogę się powstrzymać. Jak to jest zadebiutować? Wspaniale! Od debiutanta się nie wymaga. Jako nowicjusz z wypiekami na twarzy po drogach literatury jeździsz autem ojca z zielonym listkiem na tylnej szybie. A z drugiej strony szacun, bo odważyłeś się wyściubić nosek z szuflady i zrobiłeś coś, na co inni się nie odważyli. Ludzie się dopytują, nie dowierzają: „To ty piszesz?”, „Zaskoczyłeś mnie!”. Nawet krytycy (jeśli w ogóle się znajdą) nieco cię oszczędzą, bo przecież nikt nie wie, na ile naprawdę cię stać. No i wreszcie mogłem zaimponowaćRead More →
Autor “Profesora i Besserwissera” opowiedział nam o życiu w Kanadzie, meksykańskich eskapadach, swoim procesie twórczym i literackich fascynacjach. Zapraszamy do przeczytania tej intrygującej rozmowy –> „Spieprzył Ziemię, ruszył w Kosmos” – rozmowa z Andrzejem ŻurkiemRead More →
Przed wejściem w świat “Profesora i Besserwissera” chciałbym zadać Panu kilka pytań o Pana życiowe doświadczenia. Jak wspomina Pan swoje ostatnie lata w Polsce? Jakie były główne powody wyjazdu? Kiedy zaświtała w Pana głowie myśl, że to już czas na pożegnanie się z krajem? Najpierw wspominałem ostatnie lata, ale od dawna wspominam wszystkie lata. Wczesne lata pełne przygód i marzeń o przygodach, czyli typowe. Szkoła, potem studia, rozróby, przyjaciele, dziewczyny, jazz, czytanie tych samych książek i oglądanie tych samych filmów i rozmowy o nich, często, od pewnego wieku, alkoholowe. Na niektóre filmy chodziło się kilka razy. Myśleliśmy, że władze nie udostępniają nam, mieszkańcom PRL, setekRead More →
Zapraszamy do przeczytania recenzji książki “Profesor i Besserwisser”. Kornel Maliszewski postanowił zmierzyć się z tą niełatwą i wielowątkową powieścią. Efekt tego pojedynku dostępny jest pod poniższym linkiem. Czułe szepty dla starego świata – recenzja “Profesora i Besserwissera”Read More →
Wchodząc w świat „Profesora i Besserwissera”, wielu rzeczy możemy nie być pewni, jedno jest jednak oczywiste. Jesteśmy u siebie, jesteśmy w „literaturze”. I to takiej, której zadaniem raczej nie jest przeprowadzenie zabieganego świadka od punktu A do punktu B z zastosowaniem zestawu fabularnych fajerwerków, MacGuffinów i puent wyrwanych z podręcznika adepta creative writing. Gra odbywa się tutaj o zdecydowanie wyższą stawkę, mimo traktowania przez autora literackiego budulca z zacięciem postmodernistycznego konstruktora. Tak, jest to pisanie często autotematyczne, samoświadome, korzystające z szerokiego arsenału konwencji i stylistyk. Nie jest to jednak cyniczne sztukowanie zdań, wzdychanie, że wszystko już było czy żonglowanie pustką. Żurkowi bliżej jest do zachwytuRead More →
Twoja pierwsza książka, “Inne miasteczko” to był zbiór dość różnorodnych opowiadań, które scalało miejsce akcji, czyli Niemcza. Wydany niedawno “Granit” to już wyższy poziom wtajemniczenia — przeskoczyłeś z krainy krótkich form do świata pełnoprawnej powieści. Kiedy pojawiła się u Ciebie myśl, że to już czas na to, aby zmierzyć się z powieściową materią? Prawdę mówiąc, to wynikło nie od razu, ale po czasie, kiedy powstawał już „Granit”. Nie nazwałbym tego przeskokiem. To było raczej stopniowe rozwinięcie krótkiej formy. I do ostatniej chwili miałem wahania, aby nazywać to powieścią. Jeszcze jako nastolatek pisałem wiersze i kiedyś ktoś zadał mi pytanie, czy na pewno chciałbym być poetą,Read More →
