On:
In: Recenzje

Jeśli porównalibyśmy prozę do pomieszczenia, moglibyśmy wyróżnić wiele różnych przestrzeni: zimne kostki, zabałaganione strychy, miejsca swojskie, nieprzystępne lub takie, które są poddane całkiem innym zasadom logiki, czasu czy grawitacji. Kłopot pojawia się wtedy, gdy funkcjonalność pomieszczeń miesza się z ich estetyką oraz skłonnością do zabawy czy szaleństwa architekta. Wchodząc do kuchni, zwykle nie oczekujemy w niej sedesu, małego basenu czy trampoliny. Idąc do domu strachów, dziwności, gabinetu luster, chcemy widzieć rzeczywistość zakrzywioną, poddaną niecodziennym pryncypiom. Oczywiście może istnieć dobra literatura, która będzie niczym zimny betonowy pokój albo mieszkanko starszej pani, owładniętej mocnym syndromem horror vacui. Gdy odczuwamy jednak brak albo nadmiar, naturalnie coś się wRead More →

On:
In: Wydane

Karolina WiaczewskaAbsolwentka Wydziału Filozofii. Pisarka, dla której słowo istnieje poprzez odniesienie do człowieka i jego losów. Śpiewaczka operowa, która kształciła swój głos w Polsce i Szwajcarii. Prowadzi zajęcia z filozofii dla studentów Seniorów na UTW. Jej teksty publikowane są na portalach literacko- filozoficznych. W 2017 roku pojawiła się jej książka “Kalecznicy”. Interesuje się historią ze szczególnym uwzględnieniem dziejów Słowian. Chętnie fotografuje otaczającą ją rzeczywistość. Biega dla przyjemności. Jej przyjacielem jest Mieszko- owczarek niemiecki. Psi los Przy szerokiej bramie kłębili się ludzie. Jak co rano zaciskali w dłoniach przepustki, umożliwiające wejście na teren zakładu. Ten zajmował pokaźny obszar, ze wszystkich stron otoczony wysokim, betonowym murem. FiedosijaRead More →

On:
In: Wydane

Karolina WiaczewskaAbsolwentka Wydziału Filozofii. Szukając pisarskich inspiracji, kieruje się ku człowiekowi z ciekawością i zadziwieniem. Śpiewaczka operowa. Kształciła swój głos w Polsce i Szwajcarii. Laureatka konkursu literackiego „Kryminalny Olsztyn” 2014. Pasjonatka historii. Biega dla przyjemności. Chodzi po górach, zawsze z aparatem fotograficznym w dłoni. www.wiaczewska.pl ZGRZYT Nie ma mowy! Nie licz na to, że pójdę znowu do pracy! Oczywiście, że nadal będziesz mnie utrzymywać. Uświadamiam ci to, ku twojemu zdziwieniu, które jak zawsze starasz się zakrzyczeć! Będziesz mnie żywić i ubierać. Spokojnie. Bez obaw. Nie mam zbyt dużych wymagań. Przecież wiesz. Jeśli zamierzasz obstawać przy swoim, to udam się na policję i podzielę się zRead More →