Grzegorz Woźny – ur. 1975r. w Świdnicy. Maluje, pisze. W latach 1996-2001 współtworzył Świdnickie Stowarzyszenie Literackie Logos. W tym czasie również współredagował ogólnopolskie pismo literacko-artystyczne Arytmia. Autor ilustracji i okładek książkowych, m.in. W pogoni za ptakiem (1996), Układ naturalny wewnętrznych światów (1997), Ekstra nocne (1998), Muchoraj (2007), Ślepe okna (2009). Autor dwóch książek poetyckich: Każda godzina zdatna do picia (1999) i Landszaft (2010). Fragment powieści pt. “Nit”. Rozdział IDobrze, mogą być piersi1Na Stansted przyjechałem pociągiem z Birmingham. Była 23.40 czasu o godzinę przesuniętego od normalnego. Słodycz portu lotniczego rozprowadzała po podniebieniu rozkosz czekoladowego cukierka. Chciałem zbyt wiele na raz. W gardle silny aromat trafiał doRead More →

prywatne życie aniołów w długim zdaniu moszczę papucie w kroku spokojniejszyspostrzegam klucze do pokoju aniołówbardziej gotowy do snu w oniryczne katastrofy bydlęce roginiechby strach ostateczny popatrzył na swoją dłońfilmowe ujęcie z oczu King Konga a kruszyna sączy wystraszonąbieliznęniepostrzeżenie wycierając małym palcem zabrudzone szminkąkąciki ustżeby ten dreszcz na który we dnie nie ma czasu byłopatrunkiem kleił dziarskie piekielne poparzeniamasochistyczne złudzenie że świat tonie w cierpieniumasz nowe wiadomości odczytać odczytać i znowusześćdziesiąt dziewięć wskazówek na lepsze życiealbo znacznie więcej powodów międzyludzkichnajdoskonalsza pierwsza liczba przestaje być stałą parafraząku uciesze społecznej informacji tam docieradoskonały kształt jajka w konflikcie z kulą pękapodczas pilnej obserwacji Andrzeja siedzącego na progutrzyschodka w GłuszycytenRead More →