Na stronie bookiecik.pl pojawił się interesujący tekst na temat “Sennika doczesnego“. Dominika Rygiel pisze w swojej recenzji m.in., że: Dominika Kulig nie stroni w swych opowieściach od teologicznych i filozoficznych konotacji. Nieśmiało odrzuca kartezjańskie umiłowanie do rozumu, sugerując, iż prawdziwa istota człowieka wypływa dopiero z chwilą, gdy śpi umysł, dając ujście podświadomości. Wyklucza również, wzorem Horacego, iż próżno w życiu szukać szczęścia absolutnego. Wędrówki narratorki zestawia z Drogą Krzyżową, nadając im nazwy kolejnych „Stacji”, w których to sama podróż zdaje się równie ważna jak jej cel, przywołuje bowiem echa pamięci, pozwala pokonywać trudy, radzić sobie z niedogodnościami. To „dialog z ciałem”, który finalnie staje sięRead More →