Zapraszamy do obejrzenia relacji video ze spotkania z Szymonem Florczykiem, autorem Ciała i zgłoski. Wydarzenie odbyło się 21 listopada w Brzegu w ramach 26. edycji Syfonu. Rozmowę z wprawą przeprowadziła Beata Gruszecka-Małek, znana ze zbioru wierszy Autopsje. 👉 https://fb.watch/w045eXytOCRead More →
W ramach 26. Syfonu, organizowanego przez brzeskie Stowarzyszenie Żywych Poetów, odbędzie się spotkanie z Szymonem Florczykiem, autorem zbioru wierszy Ciało i zgłoska. Spotkanie autorskie będzie miało miejsce 21 listopada o godzinie 19:00 w Niezależnym Ośrodku Kultury Herbaciarnia, który znajduje się na ul. Jana Pawła II 20 w Brzegu. Spotkanie poprowadzi Beata Gruszecka-Małek, znana między innymi z dobrze przyjętego tomiku Autopsje. Serdecznie zapraszamy!Read More →
W dniach 18 – 21 maja 2023 roku na wrocławskim Placu Solnym odbędą się Targi Książki Silesiana. W tym roku przy stoisku Mamiko, książki podpisywać będą: 👉 Jacek Świłło (Gwiazda do oka, Punkt, linia, płaszczyzna) – 18 maja w czwartek – godz. 15.00-17.30 👉 Bartosz Szeluga (Ten, którego nie ma) – 19 maja w piątek – godz. 16.00 – 18.00 👉 Justyna Nawrocka (Życie pośmiertne zwierząt futerkowych, Paragon) – 20 maja w sobotę – godz. 15.00 – 17.00 👉 Anna Paszkiewicz (Lepidoptera) – 21 maja w niedzielę – godz. 11.00-13.00 👉 Krzysztof Polaczenko (Mniedźwiedzi głos) – 21 maja w niedzielę – godz. 10.00-12.00 👉 BeataRead More →
Paweł Kołodziejski pisze, że “Gruszecka-Małek panuje nad językiem niczym imperatorowa i posługuje się nim w sposób przemyślany do granic konsekwencji”. Co jeszcze znajdziemy w recenzji “Autopsji”? Odpowiedź poniżej: Językiem po ciele. “Autopsje” Beaty Gruszeckiej-MałekRead More →
Kiedy myślimy: „debiut”, przychodzą na myśl skojarzenia z dziełem niedopracowanym, może nieco naiwnym, słowem grzeszącym młodością. Debiut często zapowiada dopiero coś większego, czasem niestety staje się czerwoną lampką z napisem: „temu autorowi już dziękujemy”. Niektórzy z pisarzy wstydzą się swoich debiutów, z różnych zresztą, nie tylko artystycznych powodów. Czytelnicy ukrywają swoje zakłopotanie lekturą, tłumacząc, że to dopiero początki, a te, jak wiadomo, bywają trudne. Czy musimy stosować ten zabieg względem debiutu Beaty Gruszeckiej-Małek? W najmniejszym stopniu! Gdyby nie informacja na czwartej stronie okładki, że to tomik otwierający przyszły dorobek poetki, słowo „debiutant” nie przyszłoby nam na myśl. Już kompozycja całości, a nawet graficzna strona wierszyRead More →
Kornel Maliszewski przeprowadził rozmowę z autorką emocjonalnych i językowo wypieszczonych “Autopsji“. Zapraszamy do przeczytania wywiadu -> Nawet po śmierci jesteśmy ciałem – rozmowa z Beatą Gruszecką-MałekRead More →
Kornel Maliszewski: Zacznijmy od prapoczątków, jakie są Twoje pierwsze poetyckie wspomnienia? Beata Gruszecka-Małek: Hm… pierwsze poetyckie wspomnienia… więc teraz zamykam oczy i cofam się w czasie… Widzę, jak mama czyta mi poezję dla dzieci: „Kaczeńce” Lucyny Szubel i jeszcze jakąś książkę, w której ktoś maluje okna, na nich kwiaty albo liście – a jak dmuchnie, „iskrzą się srebrzyście”. Nie pamiętam, co to za książka, nie wiem, kto ją napisał. Byłam wtedy bardzo mała, kojarzę tylko, że nic nie rozumiem, a mama tłumaczy, że to ten „mróz” i mówi: „spójrz na okno, mróz wymalował nam kwiaty”. Akurat jest zima, a na szybie mamy piękny zimowy ornament,Read More →
Kilka dni temu pojawił się w naszym Wydawnictwie nowy, kipiący od emocji zbiór wierszy. Zapraszamy do przeczytania kilku utworów z energetycznych “Autopsji” -> Beata Gruszecka-Małek – AutopsjeRead More →
Jeśli zwykle ziewasz, czytając poezję, to tym razem będziesz krzyczeć i wybijać razem z sercem dziki rytm. Językowy silnik zainstalowany w “Autopsjach” działa na najwyższych obrotach i zaprasza na szalony przejazd po wertepach. Będziemy jeździć po szkle, rozgniatać emocje, przebijemy się przez busz tysiąca skojarzeń i zimną pluchę. Beata Gruszecka-Małek jest z poezją na ty, wie, jak ją uścisnąć, wie, jak ją podejść. Masz kluczyki do tych wersów, czy wracamy na boso do domu? Świątynia wszystkoodpuszczenia Swetry płowieją w słońcu, wesołe posągina ryczkach, ławkach pod kwadratowym blokiem,niczym mityczne bóstwa. Prawie całe popołudniaodprowadzają spokojnym wzrokiem mijających. Spóźniony obiad wisi w powietrzu. Tajemnicewsiąkają w drzewa, płyną zRead More →
