Szymon Bira – światło umieranie

Szymon Bira – ur. 1987. Mieszka w Bytomiu.W 2004 roku zdobył I miejsce w II Ogólnopolskim Przeglądzie Twórczości Poetyckiej „Rzeźba słów” pod patronatem Jacka Kaczmarskiego. Przez ostatnie dwa lata związany z projektem literackim REJONY. „światło umieranie” jest jego debiutem poetyckim.



Wiersze z debiutanckiego tomiku


odpuść
rzekomych
wstrząsów
upał

po pierwsze
jest to upał
trudność w jego obliczu
następnie też
krańce

skąd by się ta śmierć
wzięła następnie

31.08.2006.



a nawet gdyby samego boga przysłali
to my wiemy o pięciu tylko zdradach
jego kobietach kukłach zdradach
samowyzwoleniach naszych
poniekąd trafnych
wezwań zebrań alkoholu wyrazu krzyku
i krzyku

27.09.2006



do rączki
weź poręcz
Dolores
i nie zapomnij
że miałem
gwiazdy
w palcach
trzecie stworzenie

16.05.2007




leśniczy liże liście
i gdzieś w to uda sarenki

wraca – żona leśniczego piecze
sarninę ten się przypomina

pogodzeni wieczerzą spożywają
małżonek nie milczy

kobieta też spożywa
mięso roznosi zapach

błogosławi strawę słowem
mężczyzna rozczesuje wieczerzę

20.05.2007




zanim się obejrzysz
mężczyzna zna sztuczki
na przystanku zaskarża
zawsze modliliście się razem
były słowa


oddycha za ciebie
za nim się oglądaj
po prostu nie skracaj nie sugeruj
półobrotu i tak
cienkiej myśli
już wady

03.06.2007



wszystkiego
ale nazwij to sobie

kombinacji nie liczysz
powtarzam

zrezygnuj zredukuj zaskocz zeskocz zestaw
pięść pień pieśń

trzecia zbiera pierwsze
zejdźmy niżej

nie ma końca
rano jechałem

po starocie
na ziemię

i jeszcze opowieść
bardzo żywa

06.07.2007