| Grażyna Bajer, z domu Kobiela – od 9 lat mieszka w Norwegii. Pisze od 13-tego roku życia. Tęsknota za Ojczyzną stała się inspiracją do napisania i wydania wierszy w tomikach: “Sercem pisane” oraz “Nie rzucim ziemi”. Uwieńczeniem marzenia o tęsknocie do Ojczyzny był poprzedni tomik “Mój dom”. U wrót…/ safickie Tęsknotą gnana u wrót twych stanęłam. Dusza załkała, oko zapłakało, a w głowie powstał myśli jakiś nieład – aż zabolało. Ogrodzie cudny, lipo przyjaciółko – domu mojego jesteście stróżami. Tęsknotę poślę skrzydlatym jaskółkom, wraz z marzeniami. Gdy już nadejdzie ten czas wyznaczony – bowiem marzenia często się spełniają – radość zagości, jak wrócę w te strony, ciągle kochając. Odejdę Bo na mnie już pora – z niebem tylko zrobię rozliczenie. Nie chcę żadnych porad; sama załatwię sobie zbawienie. Pójdę w tamtą stronę – tam, gdzie pustka a cisza aż krzyczy. Nim ducha wyzionę, do dna wypiję mój kielich goryczy. Bo takie jest życie – po jasnym dniu nadchodzi noc ciemna i o bladym świcie budzi się znów nadzieja daremna. Więc pójdę już sobie, gdzie bólu nie ma, ani żałości. Lepiej będzie w grobie; dziś ku spokojnej biegnę wieczności. |
2015-05-05
