Dr Jacek Mączka (1965), poeta, literaturoznawca. Autor tomików poezji (najnowsze – Pomyśleć prześwit, Wydawnictwo “Miniatura”, Kraków 2009 oraz Kroisz coraz cieńsze, Wydawnictwo “Miniatura”, Kraków 2009). Napisał obszerną monografię – Powidła dla Tejrezjasza. O poezji Janusza Szubera, Księgarnia Akademicka, Kraków 2008. Publikował, między innymi, w Akcencie, Frazie, Inspiracjach Jungowskich Albo Albo, Kresach, Kwartalniku Artystycznym, Nowej Okolicy Poetów, portalu culture.pl, prowadzonym przez Instytut Adama Mickiewicza, Tyglu Kultury, Tygodniku Powszechnym, Rzeczypospolitej, Studium. Laureat Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina i Tyskiej Zimy Poetyckiej. Jego książkę Dalsze ciągi zakwalifikowano do drugiego etapu Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej SILESIUS Kilka wierszy z tomu “Bliższe okolice”. Książkę wydano 30 kwietnia 2010 roku. JużRead More →

Urodzony w 1989 roku, student Uniwersytetu Jagiellońskiego. Publikował w“Opcjach”, “Akcencie”, “Kozimrynku” i “Esensji”. Członek StowarzyszeniaLiterackiego Erynie. Redaktor działu poezji w czasopiśmie internetowym“sZAFa”. Książka Mateusza Witkowskiego została wydana w kwietniu 2010 roku. humanizm tak to się właśnie kończy:łapczywość wyciągniętych dłonikontra nieuchronność sufitu firmamentu nieuchronność wiemy już dobrzechoć na razienie mówimy o tym głośno: wszystkie resztki z ostatniej wieczerzyzjadły już przed nami jakieś psy eliasz bar miśmekka niedożywionych studentówcały tonie w plastikowych kwiatach jest już grubo po siódmejrobi się coraz szczuplej przed ósmą pijany siedzi przy stolei równie pijaną fraząmówi:„to ja jestem prorokiem tego świata” a najgorsze jest toże może mieć rację telefon telefon dzwonitelefon a nieRead More →

Zofia Bałdyga, 1987, Warszawa. Autorka tomiku „Passe-partout” (2006). Uczestniczka poetycko-muzycznego projektu Elektroliryka. Studiuje bohemistykę. Jej wiersze przełożone zostały na czeski, szwedzki i ukraiński. Prowadzi stronę autorską w serwisie www.literackie.pl. Mieszka w Warszawie. W maju 2010 roku Wydawnictwo MaMiKo wydało “Współgłoski”. Kilka wierszy z wydanego tomu. (lekcja)Ile funkcji ma język? Przeżywamy palcami, odrastając.Dwadzieścia lat temu nie zajmowałam się niczym konkretnym.Teraz nie chcą wybaczać, bohaterowie nie kleją się na ślinę.Szczegóły opadły, resztki zostały w kącikach. Chcę mieścić się w garści, grać w niebieski teatro którym gatunki i rodzaje pisały obraz na idealne podobieństwo.One też tylko powtarzały: że jest. (zaświeć)M. A ty, chciałbyś być metaforą? Jeśli jestem zadzwonięRead More →

Patryk Zimny – ur. w 1988r. w Lęborku. Student historii na Uniwersytecie Gdańskim. Laureat kilkunastu konkursów m.in. TJW „Złoty Środek Poezji” w Kutnie 2009, „ Białej Lokomotywy” w Aleksandrowie Kujawskim.Inicjator i prowadzący cyklu spotkań poetyckich w Lęborku „Wiatr w słowa”. Publikował m.in. w „Autografie”, „Dzienniku Bałtyckim: Dodatek Literacki Gdynia”, „Przeglądzie Oświatowym”. Stypendysta (poezja) Samorządu Województwa Pomorskiego 2010. debiut Ukrywam się nimi. Mają rację, jestemjeszcze chłopcem od czytania starszych. Ukrywam się wierszem przed debiutem.Wystraszyć? Zaskoczyć? Pokazać język? Oni mimo wszystko czytają. Tak mi się zdaje.Też ukrywają mnie przede mną. Przed wejściem. Przed zgubą. Tak właśnie myślę. gabriel stałem przy jego łóżku z poczuciem nonszalancjileży tak jużRead More →

BIO Grzegorz Kwiatkowski. Rocznik 1984. Mieszka w Gdańsku. Poeta, muzyk. Wydał tom wierszy “Przeprawa” (2008) oraz “Eine Kleine Todesmusik” (2009). W przeszłości muzyk na ulicach Liverpoolu. Obecnie członek zespołu Trupa Trupa. Zgłoszony do Paszportów Polityki (2009). Laureat Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Twórców (2009). Stypendysta Fundacji Grazella (2009). Stypendysta Miasta Gdańska (2010). Laureat ogólnopolskich nagród poetyckich (m.in. Władysława Broniewskiego, Witolda Gombrowicza, Złoty Środek Poezji). Dwukrotnie nominowany przez Gazetę Wyborczą do nagrody Sztorm Roku (2008, 2009). Nominowany do nagrody Splendor Gedanensis (2009). Publikował m.in. w Tygodniku Powszechnym, Gazecie Wyborczej, Dzienniku, Lampie, Dwutygodniku, Toposie i Odrze. sprawcyzabili im dzieckoale mieli wciąż swoje ciała zdjęli z siebie ubraniaiRead More →

Nazywam się Bartosz Suwiński (ur. 1985; mieszkam w Opolu), i jestem doktorantem na Uniwersytecie Opolskim. Przygotowuję dysertację o poezji Krystyny Miłobedzkiej. Poezję, prozę, szkice krytyczne i naukowe publikowałem min. w “Kresach”, “Frazie”, “Toposie”, “Ricie Baum”, “Wyspie”, “Pograniczach”, “Red”, i tomach pokonferencyjnych. Oczekuję na druk swoich tekstow w “Śląsku” i “Polonistyce”. Stale współpracuję ze “Stronami”. Wybrane wiersze z wydanego tomu. ŚwitOrnat wschodu zapiętyna pierwszy promień słońca. Kolejna warstwa świtu zrzuconaz ramion, ciśniętą w kąt jak pusta butelka. MorzeOdpryski nieba na załamujących sięfalach powtarzanych jak oddech. W dali bruzda za którą nie ma nic, co jest.To, co układa się w porządek znaczeń, rozprute niebo. MirażGazela śmierci ciemnejRead More →

Marzena Orczyk-WiczkowskaRocznik siedemdziesiąty. Poetka, przed debiutem książkowym. Laureatka konkursów literackich i poetyckich, m.in. ogólnopolskich konkursów: im. R. Wojaczka, St. Grochowiaka, K. Ratonia, De-konstrukcje, M. Kajki, M. Hłaski, H. Snopkiewicz. Nominowana do nagrody głównej w konkursie im. J. Bierezina w 2006 r. Nagrodzona „Przepustką Literacką” przez miesięcznik „Zwierciadło” oraz Nagrodą Prezydenta Dąbrowy Górniczej za osiągnięcia w dziedzinie kultury. Dotychczasowe publikacje: „Fraza”, „Nowe Zagłębie”, „Migotania, Przejaśnienia”, „Arkadia”, „Śląsk”, „Kursywa”, „Opozycja”, „Megalopolis”, „Neurokultura”, „Pkpzin”. Z zawodu psycholog. Mieszka i pracuje w Dąbrowie Górniczej. Pięć wierszy z zapowiadanego tomu: suchy lód tak właśnie jest na końcu: kasztan spada. parki pustoszeją. brodziszwśród żółto-brązowych liści. szelest w tobie jak w naczyniachRead More →

KorektaPoprawiam biogramy zmarłych.Błędy nieliczne, ale dotkliwe.Dotkliwość uchybień skłania do tkliwościi nieszczerych postanowień poprawy. Poprawiam biogramy zmarłych,usuwam zdania w czasie teraźniejszym.Nekrologi nie mieszczą się już w gazetach,nekrologi nie mieszczą się w poezji,muszą mieścić się w głowie. Z domu ojca1. Święto przemienienia Kiedy zmarła matka, zapewniano, że spotkam ją w niebie.Pół roku później miałem nową mamę. Od razurozpoczęła porządki: umyła podłogi, z szaf zniknęłyniepotrzebne ubrania, w oknach pojawiły się czyste firanki.Ojciec był zachwycony. “Niebo, niebo!” – powtarzał. 2. Wiersz dla dzieci Córeczko albo synku, pamiętam początek:w złotym środku lata nie myślałem o tobiei nie bałem się wcale rozmnożenia smutku.Pamiętam początek: środek słotnego lata,mgła po naszej stronie. 3.Read More →

Informacje o autorzeMaciej Bieszczad urodził się w 1978 r. w Wieluniu. Wiersze publikował w „Tyglu Kultury”, „Akcencie”, „Nowej Okolicy Poetów”, „Pograniczach”, „Frazie”, „Kresach” i w „Toposie”. Mieszka i pracuje w Wieluniu. Kronika Krzyk ptaka na rafie skalnej uczynił mnie niemym.Spisuję zwierzenia przypływówkreśląc kredą na skale znakinieznanego pisma.Gwiazda wpisana w kołooznacza dogasającą świadomośćprzed przemienieniem.Otwarte oczy przedstawiająbłękit po przemianie ciała w powietrze.Wolę oddalające się obłokiniż istnienie które mnie opuściło.Odwiązuję czerwone chorągwiena święto wiatru. Arvo Part. Lamentate Jak długo tak stał oparty o poręcz w nieoświetlonym korytarzuprzed drzwiami obcego mieszkania? Co go zatrzymało zbiegającego po schodachspóźnionego przy tym na ważne spotkanieod którego jak mniemał zależałajego najbliższa przyszłość? DlaczegoRead More →

Antoni Olgierd MisiakUrodził się w 1939 roku; zapisuje notatki od chwili przerwania studiów na Politechnice Wrocławskiej. W 1976 debiutuje w “Życiu Literackim” opowiadaniem “Polowanie”. Wyróżniany w konkursach poetyckich, m.in. w gdańskiej “Czerwonej Róży”, “Odgłosach” i dwukrotnie w turnieju “O Laur Gryfa Słupskiego”. Po przejściu na emeryturę wydał “Piątą wyprawę Krzysztofa Kolumba”. Przygotowuje do druku “Metropolię” i “Santiago”. TEORIA PRZEMIANCień Autora tańczył na białych ścianach. Światło kołyszącego się kandelabra zawieszonego przed głównym ołtarzem wprawiało go w ruch razem z cieniem wiszącej obok kadzielnicy. Złudzenie tańca było tak sugestywne, że wizja ogrodu, którą przywołał widok bluszczu oplatającego pień starej lipy rosnącej przy kościelnej bramie ukryła się ponownieRead More →