On:
In: Wydane

Grażyna Bajer z domu Kobiela ur. w 1955 r. w Nowej Rudzie.Od ośmiu lat mieszka w Norwegii.Wiersze pisze od trzynastego roku życia.Debiutancka książka „Sercem pisane, w bólu wydane”oraz obecna „…Nie rzucim ziemi…”powstały z tęsknoty za krajem,i marzenia o powrocie do ojczyzny. …Nie rzucim ziemi… na ławkę siadłam tuż przy ratuszujak pięknie się tutaj zrobiłow środku zieleni kwiatów pióropuszea niegdyś inaczej tu było chłonę widok ryneczku pięknegozegar na wieży południe zwiastujerozglądam się i myślę dlaczegotak smutno jest i żal jakiś czuję wtem gdzieś z ratusza popłynęłamelodia wszystkim tak znanawzruszona bardzo cała aż drgnęłamPolsko ojczyzno moja kochana „nie rzucim ziemi”… serce mi krwawiłzy same płyną po twarzyżałośćRead More →

On:
In: Wydane

Bożena Kaczorowska, rocznik 58. Urodziła się w Konstancinie,w miejscu granicznym pomiędzy stolicą a kurortem. I tak jej już zostało,chodzić wciąż po krawędzi różnych światów, gubiąc się i szukającswojego miejsca na ziemi. Z wykształcenia złotnik i dekorator wnętrz. Mieszka na warszawskim Ursynowie.Laureatka wielu konkursów poetyckich. Publikowała w Okolicy Poetów, Własnym Głosem, oraz na portalach internetowych, między innymi: Śląska Strefa Gender, Mustango, poezja polska, a także w licznych antologiach pokonkursowych. Homerowe przypowieści Spowiadam się z historii, która nigdy nie miała miejsca.To jedna z takich chwil, w których mogę zmienićwszystko, albo zapisać od nowa.Z drugiego końca płynie do nas żółta rzeka.Rwie brzegi sukienki, kołysze biodrami naszych dziewcząt.Na wiosnęRead More →

On:
In: Wydane

Tomasz Urbowicz (1968), poeta, malujący martwe natury literami. Mieszka w Poznaniu. Wiersze z tomu ”Wielolustro” Sztuka Jak to dobrzeże emocje są nieuleczalne gdyby je uodpornićna wybuchy twórczej epidemiinie byłoby sztuki ach sztuka!porozmawiajmy o sztuce niezła z ciebie sztuka Sen łodygi(fragment) Marzę stać się kwiatembyle na łąceżadnej sztucznej ingerencji jak w szklarniachjeśli ktoś myśli, że nie ma obozów śmiercijest w błędzie dziko wyrastammuskam wilgotnym językiem…sen gęstniałprzekształcając z wolnaw materię jestem twardą łodygąna której niekiedy przysiadazagubionyróżowy motyl Dziewczynka z zapałkami(fragment) W oczach kamienicprzegląda się cień zegara gdyby ustawić czas podług jego pewnościnasza miłość nie uległaby spóźnieniu nie byłoby łokci podpierających seni kosmyków spontaniczniezdradzających palcom treść modlitwy „wiaraRead More →

On:
In: Wydane

Grzegorz Świątoniowski – urodzony 01.05.1969 we Wrocławiu. Autor Cykli lirycznych, prac z zakresu filozofii (pod wspólnym tytułem Opera et artificia) oraz licznych publikacji w dziedzinie onkologii. Żonaty, dwoje dzieci. Cień Boga żywego Poszukuję teorii lepszej, pełniejszej,która opis świata zamknęłaby w kilku strzelistych równaniach,gdzie wszystko jest dane. A gdyby nawet dopuścić jakąś niewiadomą,to doprawdy nie ma potrzebyprzydawać jej cechy Bóstwa:niech iks pozostanie iksem.Jest to zarówno bardziej eleganckie,jak i – niewątpliwie – uczciwsze.Ponadto iks nie stanowi dobrej podstawydo budowania przewrotnych systemów,które stwarzają różnicętam, gdzie jest tylko punkt widzenia. Wiem, że wiele upłynie czasuzanim to wszystko zacznie układać się w spójną całośćale nadzieja barw, rozwiązań obcych naszemu światu,pobudzaRead More →

On:
In: Wydane

Grzegorz Świątoniowski – urodzony 01.05.1969 we Wrocławiu. Autor Cykli lirycznych, prac z zakresu filozofii (pod wspólnym tytułem Opera et artificia) oraz licznych publikacji w dziedzinie onkologii. Żonaty, dwoje dzieci. Fragment Komentarz do Księgi Koheleta 1.Szukający odnajduje to, co chce odnaleźć. Albo to, czego się spodziewa, czego się lęka, co mu każą. W każdym razie: od szukającego zależy znalezisko. Tak też z komentarzem. Żydzi (i potem chrześcijanie) znaleźli u Koheleta pobożność, epikurejczycy – epikureizm, pesymiści – pesymizm, humaniści – człowieka itd. Generalnie, komentując Koheleta, odnajdujesz siebie. Dotyczy to komentarza każdego wielkiego tekstu, a Księga Koheleta jest tak dobra, że aż dziw bierze, iż jest częścią PismaRead More →

On:
In: Wydane

Elżbieta Lipińska. Urodzona w Warszawie, mieszka we Wrocławiu. Wydała trzy książki poetyckie: „Pożegnanie z czerwienią”(2007), „Maj to łagodny miesiąc”(2008), „Rejestry”(2011). Kim jest, nie wie.Strona autorki: www.elkaone.lipinscy.net Jezioro podwójnego nieba Niektóre czujące istoty mówią, że widzą niebo,Ale jakże można ujrzeć „niebo”? Woda połknęła chmury.Ryby wysypiają się na miękkich poduszkach, a my z trudem przedzieramy sięprzez suche niebo. Ptaki uczą się latać w wodzie,porządek odwraca się, miesza, mała rybka rozcina światyi łączy je na powrót. Odkrycie sowy Sowa znaczy noc. Znaczy samotność, czujność, rozmyślanie.Widzi więcej, choć tylko blady wysoki księżycoświetla jej drogę, jeśli akurat sowa ma szczęście,a chmury odeszły. Podobno za karę musi żyć w nocy, boRead More →

On:
In: Wydane

Piotr Tomczak, urodzony w 1971 r. w Częstochowie Wiersze z wydanego tomu: ROBERT WALSER Krajobraz górski. Tutaj są skały posiekane wytarciami i języczkami śniegu-lodu na grzbietach,rozrzedzone powietrze i generalny wiosenny błękit ponad szarościami. Jest nieodwiedzana gospoda. Duża zadaszona płótnem białym w błękitne pasy platforma z deseksłużąca do tańców i ustawiania stolików i krzeseł w jaśniejsze dni rozpościera się przed wejściem.Otoczonym od wewnątrz wieńcami z naskalnej roślinności i ciężkimi udrapowanymi zasłonami z aksamitu.Wystrój jest aksamitny, ciężki i wiktoriański – kontrastujący z oczekiwaniami co do górskich gospód –składających się z wyobrażeń o surowym drewnie, słomie, rustykalnym rycie sprzętów i potraw. Naścianach mnóstwo czarno-białych fotografii i landszaftów zRead More →

On:
In: Wydane

Monika GorzelakPomorzanka z urodzenia, Ślązaczka z wyboru. Anglistka z wykształcenia, pismak z pasji. Od kilku lat współpracuje z wortalem Dziennik Teatralny, gdzie publikuje recenzje ze spektakli i książek o teatrze. Autorka przekładu sztuki The Problem A. R. Gourney’a dla Teatru UHURU. Doktorantka Uniwersytetu Śląskiego. Autorka esejów „Królestwo Nowojorskie czyli Różnica w Powtórzeniu” oraz „Zakrzepłe skroplenie”, opublikowanych nakładem wydawnictw uniwersyteckich. Bada twórczość Sarah Kane. Zafascynowana ciemną stroną mocy i chorobą królewską. Rycerka Jedi znad Rawy. Motyle nocy zimą lecą do lat cichym ścigają nas lotemlarwy składają w przełykachnieproszone do stołudrą się na całe gardło żyją z głodu Pasja tylko jabłoń zakwitniezapomina sięświat w słojunie takiz drzewaRead More →

On:
In: Wydane

Piotr Stankiewicz, urodził się w 1983 roku. Mieszka pod Warszawą, tęskni za żeglarstwem. Nie pije. Pisze. Impresja wschód słońcawybieg wyobraźni rzadka chwila kiedy do oczuzniża się gwiazda oto – ­­mówię wesoło –teraz jesteśmy równi sobie ja już nie taki maleńkiona nie niedosiężna przechadzam się z nią pod rękęprzyglądam się ciekawie a potem zamykam oczystajemy twarzą w twarz i karmię się gwiazdą Widzenie z malowidłem błądząc w labiryntach Kapadocjispotkałem Chrystusa na tureckim kazaniui na turecką modłę przebitego w sercu skaływ jaskini-świątyniz zaczynu epokiz której nie zostało już nic Panie Boże! – najdawniejszy i karygłodnyPantokratorze nic niemogący wiara będzie trwać dotąddopóki nie zetrą cię z ciemnej ścianybłyskiRead More →

On:
In: Wydane

  Halszka (Halina) Podgórska-Dutka urodziła się w Tarnowie, w inteligenckiej rodzinie kresowych emigrantów. Posiada wykształcenie artystyczne i uniwersyteckie. Prawie od zawsze związana z Krakowem, gdzie mieszka i pracuje, zajmuje się wieloma dyscyplinami sztuki. Współpracuje z kilkoma grupami twórczymi i bierze udział (indywidualnie i zbiorowo ) w wielu wydarzeniach artystycznych, kulturalnych i promujących poprzez sztukę świadomą integrację społeczną.   Publikując od lat osiemdziesiątych, jest autorką sześciu zbiorów poezji (wyd. Miniatura), zbioru myśli, opowiadań oraz innych form prozatorskich (m. in. niedawno wydanej w wyd. Mamiko pozycji „Miłość ze słońca”).   Obecna pozycja książkowa -„Córcia”, zawiera krótkie, odrębne utwory prozatorskie ( za wyjątkiem dwóch cyklicznych) o różnorodnej charakterystyce formalnej i tematycznej. Ich cechąRead More →